BL 2025 w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – czyli tam, gdzie cały dzień świeciło słońce
I cały dzień świeciło słońce, zarówno za oknami, jak i w czasie konferencyjnych dyskusji. Tam gdzie słońce świeci stary świat nauki wita się z nowym i dalej będzie widać blask coraz to nowych odkryć badawczych.
Doskonale przygotowane referaty, które 12 czerwca 2025 roku przedstawiono w Poznaniu były wygłoszone w zdecydowanej większości przez osoby studiujące w ramach Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych UAM w Poznaniu. I cały dzień świeciło słońce, zarówno za oknami, jak i w czasie konferencyjnych dyskusji. Tam gdzie ono świeci tylko patrzeć nowych stopni i tytułów naukowych, tam gdzie świeci słońce stary świat nauki wita się z nowym i dalej będzie widać blask coraz to nowych odkryć badawczych. I zawsze nich będzie słońce, tylko wtedy świat będzie się jakoś trzymał… Dobrze, że na mapie konferencji BEYOND LANGUAGE są tylko takie słoneczne miejsca.
Franco Arminio:
ZAWSZE NIECH BĘDZIE SŁOŃCE. Zawsze niech będzie słońce, a świat będzie się trzymał. Ale gdy tylko nadciąga pomroka, świat znika. Telewizor mówi na próżno, kolacje są męczące, do klatki ekranów wchodzi samotność. Słowa szusują za słowami. Pozostają na szczęście ciała i pozostają miejsca kiedy świeci słońce, kiedy można zobaczyć lazur nieba i rumień jabłka.
Franco Arminio ([2020] 2021) „Fino a quando c’é il sole [Zawsze niech będzie słońce]”. [W:] La cura dello sguardo. Nuova farmacia poetica. Przekład na język polski Piotr P. Chruszczewski. Firenze, Milano: Bompiani; 50.
Tekst i zdjęcia: Piotr P. Chruszczewski
Dodane przez M.P.
