Plan(y) na 2025 rok (?)

„Kiedy wyruszam w podróż, znikam z map. Nikt nie wie, gdzie jestem. W punkcie, z którego wyszłam, czy w punkcie, do którego dążę? Czy istnieje jakieś „pomiędzy”? Czy jestem jak ten zagubiony dzień, gdy leci się na wschód, i odnaleziona noc, gdy na zachód?”
Olga Tokarczuk (2007) Bieguni

Wrocław oczami geologa

Interaktywny portret Wrocławia według dra Pawła Wolniewicza

Interaktywna mapa Wrocławia, na której zaznaczone zostały pamiątki po milionach lat historii. Wśród nich, między innymi: czerwony wapień z czasów dinozaurów ze skamieniałymi muszlami amonitów, fasada budynku wykonana z piaskowca powstałego z piasku morskiego, kamienie przyniesione do Wrocławia przez lądolód skandynawski w zaklęte w bruku przy Kościele pw. Św. Macieja

Wrocław zawdzięcza Odrze i jej dopływom nie tylko dzisiejsze oblicze, ale także swoje istnienie.
Paweł Wolniewicz

Dr Paweł Wolniewicz jest geologiem, adiunktem w Pracowni Paleobiologii Środowiskowej w Instytucie Geologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza 

Mowa miasta jest rozwlekła: powtarza, aby coś mogło utrwalić się w pamięci.
Italo Calvino (1972) Le città invisibili / Niewidzialne miasta, tłum. Alina Kreisberg

Wrocław oczami artysty

Legendarny plan Breslau z XVI wieku – Contrafactur der Stadt Breslau – ukazujący miasto z lotu ptaka był prezentem dla cesarza Ferdynanda I Habsburga i jego syna, Maksymiliana II, na pamiątkę koronacji w Pradze na króla Czech w 1562 r.

Plan miasta, będący faksymile oryginału z 1562, autorstwa Barthela Weihnera ojca i syna znajduje się m.in. w zbiorach Pracowni Historii Kartografii, w gmachu głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, w pokoju 343.

Jest do dokładna kopia naturalnej wielkości z malowanego na płótnie oryginału, wydrukowana w miejskiej drukarni Carla Foerstera, ręcznie kolorowana. Inicjatorem publikacji był miejski radca z Wrocławia, Christian Paritius (źródło opisu).

W 2023 roku, polska malarka, absolwentka AST we Wrocławiu – Kasia Kmita – stworzyła własną interpretację plan miasta w takiej samej skali i formacie jak Barthel i Georg Weihnerowie w technice wycinanego akrylu.

Rzut pozostaje wierny duchowi dzieła sprzed pięciu wieków, nie jest jednak jego prostym odwzorowaniem, lecz opowiada złożoną historię Wrocławia.  Artystka zestawia ze sobą budowle, które definiowały przestrzeń miasta w różnych momentach jego dziejów. Ewa Pluta / Muzeum Miejskie we Wrocławiu

Plan Kasi Kmity można obejrzeć w Starym Ratuszu – w miejscu, w którym oryginalny (a obecnie zaginiony) plan wisiał przez wiele stuleci.

Wrocław oczami architekta

Pierwsza naukowa rekonstrukcja centrum średniowiecznego Wrocławia

Makieta jest pierwszą naukową próbą rekonstrukcji jednej z dzielnic w centrum średniowiecznego Wrocławia. Obejmuje dzielnicę żydowską w XV w. (to m.in. dzisiejszy plac Uniwersytecki, ul. Uniwersytecka, Kuźnicza czy Więzienna) razem z jej bliskim otoczeniem w postaci Zamku Lewobrzeżnego (Cesarskiego), zabudowy tzw. Wróblego Wzgórza (czyli terenu dzisiejszego gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego), miejskich murów obronnych i tzw. lewobrzeżnych terenów książęcych. A wszystko to w skali 1:132.

Każdy budynek, który możemy zobaczyć na makiecie, to efekt analiz fundamentów (tych, które ocalały do dzisiejszych czasów lub znanych już tylko z wykopalisk), archiwalnych dokumentów i ikonografii (przy czym najstarsze weduty pochodzą dopiero z 1562 r. – a zatem są późniejsze, niż okres odtwarzany na makiecie), a także wyników badań prowadzonych na tym terenie przez architektów i archeologów oraz wnioskowania na podstawie wyglądu podobnych budynków z tego samego okresu historycznego.
Źródło: Zobacz centrum Wrocławia w średniowieczu! Studenci stworzyli makietę XV-wiecznej dzielnicy żydowskiej

Autorami projektu są: Mikita Berdzik, Agnieszka Pałka, Sofija Dumanchuk i Siergei Nowikau, wspierani (m.in. przy malowaniu obiektów makiety) studentów Wydziału Architektury PWr oraz przez kolegów z koła naukowego Rapid Troopers, którzy pomogli z drukiem 3D.

Makietę można oglądać na pierwszym piętrze Synagogi Pod Białym Bocianem przy ul. Włodkowica.