
V. edycja kursu AKADEMIA TUTORINGU – podsumowanie
Kolejna edycja Akademii Tutoringu zakończona sukcesem. W sobotę (22 marca) i niedzielę (23 marca) zostały przeprowadzone ostatnie zajęcia w ramach V. edycji kursu.
Kluczowym kierunkiem działań w AKADEMII TUTORINGU jest wsparcie kadry naukowo-dydaktycznej wszystkich zainteresowanych jednostek edukacyjnych w obszarze: dydaktyki, pedagogiki, psychologii.
Kolejna edycja kursu Akademia Tutoringu zgromadziła:
16 Tutorów z Wrocławia i Poznania, którzy otrzymali praktyczne narzędzia do wykorzystania w pracy z tutorantami, garść inspiracji do dalszych zajęć, projektów i planów.
W piątej edycji kursu wzięli udział Reprezentanci:
– 6 Wydziałów Uniwersytetu Wrocławskiego (Wydziału Neofilologii, Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii, Wydziału Nauk Społecznych, Wydziału Biotechnologii, Wydziału Nauk Biologicznych, Wydziału Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska),
– Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. W. Brandta UWr,
– Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
– Liceum Ogólnokształcącego nr 1 im. Danuty Siedzikówny “INKI” we Wrocławiu.

Tematy prac nt. tutoringu w Akademii Tutoringu 2025:
Maciej Bachryj (2025) „Tutoring jako kulturowo uwarunkowana praktyka edukacyjna”.
Agnieszka Biernatowska (2025) „Projekt zarządzenia w sprawie zajęć dydaktycznych prowadzonych w formie tutoringu na studiach stacjonarnych drugiego stopnia na Wydziale Biotechnologii”.
Elżbieta Myśkow, Edyta Gola, Magdalena Zagalska-Neubauer (2025) „Blaski i cienie tutoringu na Wydziale Nauk Biologicznych UWr”.
Paweł Korobczak (2025) „Perspektywy wprowadzenia tutoringu w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego”.
Natalia Likus (2025) „Wdrożenie tutoringu zawodowo-rozwojowego w edukacji akademickiej”.
Małgorzata Michalewska-Pawlak (2025)„Znaczenie tutoringu akademickiego w rozwoju naukowym studenta”.
Marta Minkiewicz (2025) „Tutoring w uniwersytetach hiszpańskich”.
Magdalena Połczyńska (2025) „Elementy tutoringu w kształceniu językowym na filologii obcej”.
Mateusz Rogowski (2025) „Blaski i cienie tutoringu realizowanego na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu”.
Agata Salników (2025)„Tutoring odpowiedzią na potrzeby współczesnego ucznia. Przyczynek do refleksji”.
Witold Ucherek (2025) „W oczekiwaniu na wprowadzenie tutoringu na Wydziale Neofilologii”.
Damian Werczyński (2025) „Uwarunkowania wprowadzenia tutoringu w dydaktyce akademickiej”.
Justyna Ziobrowska-Sztuczka (2025) „Wykorzystanie tutoringu w dyscyplinie ‘Ekonomia i Finanse’”.
Uniwersytet w Alicante regularnie organizuje Dni Tutoringu, które są spotkaniami tutorów z różnych centrów edukacyjnych, pozwalające na wymianę doświadczeń, wspólne poszukiwania rozwiązań dla nowych wyzwań, budowanie i rozwijanie sieci wzajemnego wsparcia. (Dr Marta Minkiewicz [2025] Instytut Filologii Romańskiej, Wydział Neofilologiczny)
Specyfika zajęć z PNJO otwiera przestrzeń do zalecanej przez glottodydaktykę, a cechującej tutoring, indywidualizacji procesu kształcenia. Według przewidywań, skutkiem zbliżającego się niżu demograficznego będzie wybieranie przez przyszłych studentów raczej szeregu kursów (mikropoświadczenia), niż odbycie studiów wyższych; stawianie pracy zarobkowej ponad edukacją (co już obserwujemy) i nastawienie przede wszystkim na rozwój osobisty. (Dr Magdalena Połczyńska [2025], Instytut Filologii Słowiańskiej UWr, Wydział Neofilologii UWr)


Myśląc o konieczności kolejnej, mniej lub bardziej, gruntownej reformy, warto wziąć pod uwagę nie tylko kształt i zakres podstawy programowej i określenie kluczowych umiejętności, ale potrzebę stworzenia warunków do realizacji podstawowych założeń edukacyjnych, czyli dbałości o integralny rozwój młodego człowieka. A to, jak zostało powiedziane, może się zdarzyć tylko w bezpośrednim spotkaniu osób: mistrza i ucznia, spotkaniu twarzą w twarz. (Mgr Agata Salników [2025], Liceum Ogólnokształcącego nr 1 im. Danuty Siedzikówny “INKI” we Wrocławiu)
Wychodząc naprzeciw potrzebom studentów, którzy mają trudności w świadomym budowaniu swojej ścieżki zawodowej, wdrożenie tutoringu zawodowo-rozwojowego mogłoby znacząco wpłynąć na efektywność ich kształcenia, oferując im spersonalizowany plan wsparcia. (Dr Natalia Likus [2025], Instytut Filologii Romańskiej, Wydział Neofilologii)
Determinantem jakości procesów tutoringowych są kompetencje osobiste i zawodowe nauczycieli akademickich zaangażowanych w realizację procesu. Dlatego instytucje naukowe realizujące programy tutoringowe powinny zwracać szczególną uwagę na proces podnoszenia i uzupełniania kompetencji swoich tutorów. (Dr hab., prof. UWr Małgorzata Michalewska-Pawlak [2025],
Instytut Studiów Europejskich)
Ciekawą perspektywą rozwoju byłby tutoring rówieśniczy, rozumiany przez Rozmówczynię 1 jako merytoryczna pomoc starszych studentów, studentom I roku studiów realizowana również pod opieką Tutora. (Dr Mateusz Rogowski [2025], Katedra Turystyki i Rekreacji, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM)
Tutoring postrzegam jako cenne narzędzie pozwalające zatrzymać w UWr chcące się rozwijać jednostki, co w dobie kryzysu demograficznego, spadku zainteresowania studiami wyższymi i masowego odpływu studentów (powszechne zjawisko drop-out) jest niezwykle istotne. (Dr hab., prof. UWr, Witold Ucherek [2025], Instytut Filologii Romańskiej Wydział Neofilologii)
Już podczas pierwszych zajęć łatwo można było dostrzec, że tutoring i ekonomia mają ze sobą wiele wspólnego, zarówno w teorii, jak i w praktyce. (…) Ekonomia to nie tylko liczby – to sposób myślenia, podejmowania decyzji i analizowania problemów. (Dr Justyna Ziobrowska-Sztuczka [2025],Instytut Nauk Ekonomicznych, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii)
Szansą na rozpropagowanie sensowności założeń tutoringu wydają się być zajęcia, które określam mianem pre-tutoringu lub tutoringu wstępnego. Na podstawie wiedzy z Akademii Tutoringu, stwierdziłem, że taki charakter ma prowadzony przeze mnie od 2 lat przedmiot „Warsztaty kompetencji akademickich”. (Dr Damian Werczyński [2025] Instytut Geografii i Rozwoju Regionalnego, Wydział Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska)
Posługując się modną w dobie rozwoju technologii informacyjnych i AI metaforą, kulturę możemy traktować jako swoisty software albo język programowania. Aby zapewnić sprawne komunikowanie i wymianę pomiędzy dwoma urządzeniami, w tej roli tutor i uczeń, dobrze by było gdyby urządzenia te posługiwały się tym samym oprogramowaniem. (…) Stąd koniecznie jest, by owe „urządzenia” posiadały swoiste rozszerzenia, którymi – w tej komputerowej metaforze – byłby pewien podstawowy zasób kompetencji i wrażliwości międzykulturowej. (Dr hab. Maciej Bachryj [2025],Instytut Studiów Europejskich Wydział Nauk Społecznych)
Wprowadzenie tutoringu jako obowiązkowej formuły, w połączeniu z radykalną przebudową programów studiów i dodatkowo wprowadzeniem formuły mentoringu, może stać się atrakcyjną formą studiów z perspektywy kandydatów zarówno na I, jak i na II stopień studiów. (…) Należy też poważnie wziąć pod uwagę rozszerzenie zakresu opieki tutorskiej na studentów w ich początkowym okresie studiów. Mogłoby to ograniczyć zjawisko „drop out”, które – obok zmniejszającej się liczby kandydatów na studia – stanowi jedną z największych bolączek na prowadzonych aktualnie przez Instytut Filozofii kierunkach. (Dr hab. Paweł Korobczak [2025],Instytut Filozofii, Wydział Nauk Społecznych UWr)
W ramach zaliczenia zaproponowałam przygotowanie projektu Zarządzenia Dziekana, który umożliwiałby wprowadzenie tutoringu jako indywidualnej formy kształcenia studentów na Wydziale Biotechnologii Uniwersytetu Wrocławskiego. (Dr Agnieszka Biernatowska [2025], Zakład Cytobiochemii, Wydział Biotechnologii UWr)



DZIĘKUJEMY
Zespół AT







































Dodane przez: M.P.